Optimizmi shërben si hapi i parë në rrugën drejt vetëpërmirësimit. Është baza e nisjes për t’u bërë kushdo që dëshironi të jeni dhe për të arritur gjithçka që dëshironi të arrini.

Njerëzit optimistë janë më pak të shqetësuar, ata bien në depresion më rrallë, ata kanë arritje më të larta dhe janë fizikisht më të shëndetshëm. Nga ana tjetër, njerëzit pesimistë priren të kenë vetëbesim të kufizuar.

Ata i perceptojnë ngjarjet stresuese si të pamenaxhueshme dhe kanë më shumë gjasa të ndalen në mangësitë e tyre të perceptuara, gjë që sjell stres të shtuar dhe pakëson energjinë e mundshme për zgjidhjen e problemeve, ul aspiratat dhe dobëson angazhimet.

Njerëzit pesimistë janë në rrezik më të lartë për vetëmjekim dhe keqpërdorim të substancave dhe pesimistët dështojnë më shpesh thjesht sepse ata pushojnë së provuari më shpejt se sa homologët e tyre optimistë.

Aty ku optimistët i shohin dështimet e situatës si hapa drejt suksesit, pesimistët i shohin dështimet e situatës si konfirmim të pritshmërive të tyre.

Për këto arsye dhe shumë të tjera, të bësh përpjekje për t’u bërë më optimistë është një nga punët më të rëndësishme të vetëndihmës që mund të bësh.