Pse…
Pse shuhën yjet
Dritë pse s’ka njerëzimi,
Kush i prek ëndrrat tona
Ku fshihet pikëllimi?
Pa ëndrrat jeta ësht vaj
Rënie që kurr s’mbaron,
Pse kemi kaq shumë faj
Mëkat që zemrën pushton.
Pse hidhërohemi me yjet
Kur na shikojnë me mëri,
Dhe zemrat mbushen thinja
E kënga bie në tradhëti…
Të hidhëruar ndjellim zogjtë
Që kurrë nuk mërziten nga drita,
Pse shpirti jonë vetëm heshtë
Kur yjet gjakohen nëpër prita?.
Ah, sa e largët kjo përrallë
Vjen e na godet me hidhërim,
Pse e mashtron dashurinë
O njeri i gjakut tim?!
Agron Zeqiraj
Pforzheim, 18.11.2015
