Deklarata e Putinit se përdorimi i armëve bërthamore nuk mund të përjashtohej në luftën në Ukrainë alarmoi botën. Sa mirë jemi ne gjermanët të përgatitur për “big bang”?
Është kthyer një fantazmë që dukej se ishte zhdukur nga historia që nga fundi i Luftës së Ftohtë. Manovrat dhe stërvitjet ushtarake për emergjencat dikur ishin një çështje e zakonshme në NATO dhe në Paktin e Varshavës. Por çfarë ndodh sot?
Sot nuk ka mbetur pothuajse asgjë nga mbrojtja civile, për të cilën në atë kohë kishte plane të sakta në Republikën Federale. A duhet të kthehemi tani në të kaluarën? Sepse pavarësisht traktateve të shumta të kontrollit të armëve, raketat bërthamore nuk janë zhdukur nga Toka.
Lufta bërthamore ka qenë një opsion ushtarak që nga viti 1945. Hiroshima dhe Nagasaki i treguan njerëzimit pasojat e tmerrshme të armëve bërthamore. Testi i parë i suksesshëm bërthamor i Bashkimit Sovjetik në 1949 vendosi një ekuilibër fuqie. Megjithatë, strategët në të dy anët e Perdes së Hekurt luajtën skenarë që nuk përjashtonin një goditje të parë me armë bërthamore. Posedimi i armëve bërthamore u diskutua edhe në Republikën Federale dhe në fund u refuzua. Më së fundi, kriza e raketave Kubane bëri të qartë rrezikun që do të sillte një përshkallëzim i tillë.
Pasojat e tmerrshme dihen
Në të njëjtën kohë, mbrojtja civile u intensifikua në Republikën Federale. Bunkerët e veçantë të asaj kohe janë ende të hapur për publikun si muze. Ajo që zbatohej për njerëzit e zakonshëm vetëm në raste të jashtëzakonshme ishte një çështje e qartë në nivel qeveritar: mbrojtja nga një sulm bërthamor. Një bunker i madh u ngrit në luginën Ahr pranë Bonit, në të cilin ushtrimet u zhvilluan vazhdimisht. Në RDGJ, gjithashtu, udhëheqja e lartë e partisë dhe NVA kishin bunkerë kundër bërthamës.
Filmi i Michael Kloft dhe Andreas Hancke hedh një vështrim prapa në Luftën e Ftohtë dhe diskuton me ekspertë se sa e mundshme është një luftë bërthamore sot – dhe cilat do të ishin pasojat.
