Ftohët, acar
Edhe zogjët nuk dëgjohen
Si më parë
Mjegull e dendur.
Por stinë e bukur
Me bardhësin e saj
Kur fëmijëve ju
Buzëqesh fytyra si flakadan.
O dimër i bukuri dimër
Të gjithë njerëzit përaditën
Ca me drunjë duke u përpëlitur
Në një dhom të bashkuar.
Flaka ndriçon e zjarrit
Për ta ngrohur
Shpirtin e Shqipëtarit
Dimër ftohët është.
Lumturin ta përjetojmë
E bashkë me bardhësin
Ta festojmë
E të rreshçasim ka të dëshirojmë.
O stin e bukur dimërore
Me ty e me fluska bore
A ka në Botë më mirë
Që edhe në shpirt ta kemi bardhësin.
Indira Hoxha
