“Non-fungible token” ose shkurt NFT-të, janë shenja unike kriptografike që ekzistojnë në një zinxhir dhe nuk mund të përsëriten. Ato mund të përfaqësojnë artikuj të botës reale, si, vepra arti dhe pasuri të paluajtshme.

“Tokenizimi” i këtyre aseteve të prekshme të botës reale e bën blerjen, shitjen dhe tregtimin e tyre më efikas, duke reduktuar probabilitetin e mashtrimit.

NFT-të mund të funksionojnë, gjithashtu, për të përfaqësuar identitetin e individëve, të drejtat pronësore dhe më shumë.

Kuptimi i NFT-ve

Ashtu si paratë fizike, edhe kriptovalutat janë të këmbyeshme, që do të thotë se ato mund të tregtohen ose të shkëmbehen njëra me tjetrën. Për shembull, një Bitcoin është gjithmonë i barabartë në vlerë me një Bitcoin tjetër.

Në mënyrë të ngjashme, një njësi e vetme është gjithmonë e barabartë me një njësi tjetër. Kjo karakteristikë e zëvendësueshmërisë i bën kriptovalutat të përshtatshme, si një mjet i sigurt transaksioni në ekonominë dixhitale.

NFT-të ndryshojnë paradigmën e kriptos duke e bërë çdo token unik dhe të pazëvendësueshëm, duke e bërë kështu të pamundur që një token jo i këmbyeshëm të jetë i barabartë me tjetrin.

Ato janë përfaqësime dixhitale të aseteve dhe janë krahasuar me pasaportat dixhitale, sepse çdo shenjë përmban një identitet unik, të patransferueshëm, për ta dalluar atë nga shenjat e tjera.

Ato janë gjithashtu të zgjerueshme, që do të thotë se ju mund të kombinoni një NFT me një tjetër për të “prodhuar” një NFT të tretë, unike.

Ashtu si Bitcoin, NFT-të përmbajnë, gjithashtu, detaje pronësie për identifikim dhe transferim të lehtë midis mbajtësve të tokenit. Pronarët mund të shtojnë, gjithashtu, metadata, të dhëna ose atribute që i përkasin aktivit në NFT. Për shembull, argumentet që përfaqësojnë kokrrat e kafesë, mund të klasifikohen si tregti e drejtë ose artistët mund të nënshkruajnë veprën e tyre të artit dixhital me nënshkrimin e tyre në metadata.